Die ‘Fries’ is er nog steeds. En overigens ook met nog steeds heel veel plezier. Want het is hier namelijk ontzettend leuk in Drenthe. De verklaring daarvoor is redelijk eenvoudig: leuke en hartelijke inwoners, een prachtig landschap en schitterende dorpen. Kortom, ik heb het hier nog erg naar mijn zin en ben blij dat ik door kan en mag bij de BOKD.
Het was een mooi jaar op vele fronten voor ons als BOKD, maar daarnaast zijn en blijven er uiteraard ook (grote en kleine) zorgen. We denken dat de energiecrisis voorbij is, maar 1 januari gaat er weer van alles veranderen en zullen we geconfronteerd worden met een andere (hogere) rekening. En ja, we zijn massaal aan het verduurzamen, maar nog lang niet genoeg. En de vraag die daar ook steeds bij hoort: hoe betaal ik dat allemaal? We hebben een tweetal verkiezingen in Nederland gehad die het politieke landschap op haar grondvesten heeft doen schudden. Volledig gewijzigde verhoudingen, nieuwe partijen die vanuit het niets heel groot zijn geworden, gewijzigde besturen en op onderdelen een andere koers. En dan nog de twee verschrikkelijke oorlogen die de wereld op dit moment in haar greep houden en op onderdelen de samenleving tot op het bot verdelen: de oorlogen in Oekraïne en Gaza. Hoe dat zal gaan aflopen en verlopen, ik durf het niet te voorspellen.
Laat ik het dus maar bij Drenthe houden: ook hier veel uitdagingen en kansen (van huis uit een positief ingesteld mens). En daar gaan we ook in 2024 met veel plezier en overtuiging met u mee aan de slag. Want er is en blijft nog heel veel te doen. Hoe houden we de dorpen in Drenthe krachtig? Hoe zorgen we dat ons geliefde dorpshuis toekomstbestendig gaat worden? Waar halen we al die vrijwilligers vandaan en hoe zorgen we ervoor dat ze betrokken blijven? Wat betekent die nieuwe omgevingswet die per 1 januari aanstaande van kracht wordt voor ons? En zo zijn er nog tal van onderwerpen te noemen die aandacht, tijd en energie vragen en verdienen.
Recentelijk verscheen een adviesrapport van de WRR (Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid) met de titel ‘Grip’. Hoe krijgen we als individu en collectief grip op ons leven en de samenleving? Wat is daarvoor nodig? En hoe bereiken we dat?
Het voert te ver om het hele rapport hier te duiden en toe te lichten, maar de kern van het rapport van de WRR luidt wel: inzetten op grip. En dat heeft vele facetten. Maar heel belangrijk daarvoor is (in het collectieve deel) om het discours van ‘eigen verantwoordelijkheid’ te vervangen door een discours van ‘gedeelde verantwoordelijkheid’ met grip op leven als richtinggevend ideaal. Een inspirerende gedachte die beleidsmakers uitdaagt vanuit een ander perspectief naar beleid te kijken. Maar eigenlijk ons allemaal uitdaagt.
Ik wens u – en zij die u lief zijn – een prachtig, liefdevol en bovenal gezond 2024. Met heel veel grip.
Theo Andreae, coördinator BOKD